Najbardziej nieudane modele samochodów. Przegląd 2025: dane, konteksty, kontrowersje

Wyobraź sobie, że odbierasz młode auto po trzech latach i… diagnosta kiwa głową: „poważna usterka”. Taki zimny prysznic w 2025 r. przydarza się częściej, niż myślisz. Najnowsze zestawienia z Niemiec przewracają do góry nogami stereotypy o niezawodności – od elektryków po marki premium i rodzinne vany.

W tym przeglądzie łączymy twarde liczby z historiami użytkowników. Zobaczysz, które modele realnie zawodzą na badaniach, które rozczarowują w testach i dlaczego „tanio w zakupie” bywa „drogo w utrzymaniu”.

Zacznijmy od podstaw, bo pojęcia łatwo tu pomylić. Awaryjność w ujęciu TÜV to realne usterki wykryte podczas obowiązkowych badań technicznych w Niemczech. Raporty za 2025 r. bazują na milionach przeglądów i pokazują odsetek aut z poważnymi wadami – czyli tych, które nie przechodzą badania lub dostają termin na naprawę (Interia).

Niska ocena ogólna w testach ADAC to coś innego: syntetyczny werdykt z jazd, pomiarów i kosztów, często publikowany z opóźnieniem (tu: modele testowane w 2024 r., publikacja 2025). To nie tylko usterki, ale też funkcjonalność, bezpieczeństwo czynne i komfort (Auto Świat).

Na końcu jest „brzydota” – subiektywny design. Nie ma jednego miernika; wpływa jednak na wartość rezydualną i popyt. Tu warto sięgać po rankingi stylistyki z opiniotwórczych mediów (do uzupełnienia przy decyzji o zakupie).

Warto to podkreślić: te metodologie się różnią. Kiedy mówimy „najbardziej nieudane”, łączymy twarde awarie z chłodnymi ocenami i odbiciem rynkowym. To trzy różne lustra tej samej rzeczywistości – każde z ograniczeniami.

Rynek nowych aut wszedł w 2025 r. z bagażem problemów jakościowych. Jak opisywała Rzeczpospolita – Moto, to drugi najgorszy wynik jakości w ostatniej dekadzie. Dlaczego? Po pandemii przyspieszyła elektronizacja, doszły oszczędności kosztowe i napięte łańcuchy dostaw. Skutek jest prozaiczny: młode auta częściej wracają na stację kontroli z „poważną” adnotacją.

Co to oznacza w praktyce? Zderzenie wysokich oczekiwań z prozą serwisu. Technologie, które miały ułatwić życie, czasem je komplikują. To cena postępu – ale płacimy ją teraz, a nie „kiedyś”.

W grupie 2–3 lata Tesla Model 3 zajęła ostatnie miejsce – ok. 14–19,7% egzemplarzy nie przeszło badania technicznego. Redakcje podające przekroje „do 5 lat” wskazują na ~19,7%, przy pierwszym przeglądzie po trzech latach pojawia się ~14,2%. Najczęstsze bolączki: zawieszenie i elektronika (Interia, Auto Świat, Eska).

W omówieniach podkreślano paradoks: napęd sam w sobie okazuje się dość odporny, ale masa EV i rozbudowana elektronika psują statystykę młodego auta. Rozbieżności procentów wynikają z różnych przekrojów wieku i sposobu agregacji (pierwszy przegląd vs. ujęcie do 5 lat).

Ciężar innowacji: co psuje się w Modelu 3 i dlaczego

Masa akumulatorów przyspiesza zużycie elementów zawieszenia i układu jezdnego. Do tego dochodzi elektronika, która przy drobnych błędach kalibracji potrafi unieruchomić auto lub wygenerować „poważną” adnotację na badaniu. Omówienia raportów wskazują zawieszenie i elektronikę jako najczęstsze przyczyny niezaliczenia przeglądu, co nie jest równoznaczne z awariami samego układu napędowego (Interia, Eska).

Jeśli myślisz „sprawdzone konstrukcje po trzech latach”, te liczby studzą entuzjazm. Wśród 3–4‑latków ponadprzeciętny odsetek poważnych usterek notują Ford Mondeo (~13,2%) i Skoda Scala (~11,8%), dalej Ford S‑Max i Skoda Superb (~11,3%). W skrócie: zawieszenie, układ kierowniczy, a w przypadku Scali – także hamulce i elementy nadwozia potrafią zaskoczyć przy przeglądzie (Interia, Eska).

Ale to nie wszystko. Te modele często wybierają floty. Wysokie przebiegi w krótkim czasie spotykają się z napiętymi budżetami serwisowymi. Efekt? Na stacji kontroli wychodzi na jaw prawda o oszczędnościach.

W rocznikach 6–7 lat dominują Dacie. Dokker osiąga około 26,5% poważnych usterek, wysoko wypadają też Duster, Sandero i Logan. W grupie 12–13 lat statystyki robią się drastyczne: Renault Twingo (~41,5%), Dacia Logan (~41%), Renault Clio (~39,8%) (Interia).

To paradoks budżetowych marek: niska cena zakupu z przodu, ale wyższa „cena” usterek po latach. Jeśli kupujesz używaną Dacię, miej świadomość, że oszczędności projektowe i materiałowe potrafią upomnieć się o swoje przy szóstej–siódmej świeczce urodzinowej auta.

Przekrojowe zestawienie TÜV „do 5 lat” to kubeł zimnej wody dla stereotypów. Obok Tesli Model 3 (~19,7%) wysoko są: VW Sharan (~18,5%), BMW serii 5/6 (~17,7%), BMW 2 Active Tourer (~17,6%), Seat Alhambra (~17,5%), BMW X1 (~17,4%), a także Dacia Logan (~16,8%), Dokker (~16,7%), Duster (~16,2%) i Opel Crossland (~15,7%). Innymi słowy: premium i vany też zawodzą (Auto Świat).

Rodzinne gabaryty, skomplikowane układy i intensywna eksploatacja robią swoje. Co tu się psuje? Najczęściej zawieszenie i elementy eksploatacyjne, które w vanach pracują ciężej niż w kompaktach.

W zestawieniu ADAC „najlepsze i najgorsze auta 2024” (publ. lipiec 2025) surowe noty zebrały: Dacia Duster (4,1), Hyundai i10 (2,9), Kia Picanto (2,9), SsangYong Torres (2,9) i Tivoli (3,0). To nie są wyłącznie „awarie”, ale także ergonomia, komfort, bezpieczeństwo czynne, osiągi i koszty użytkowania – pełen obraz tego, jak auto „żyje” na co dzień (Auto Świat).

Duster jest tu symbolicznym przypadkiem: uwielbiany przez rynek, sceptycznie oceniany przez testerów. Popularność nie zawsze równa się jakości – szczególnie w długim horyzoncie.

• Zawieszenie: najsłabszy punkt cięższych aut i EV; przyspieszone zużycie sworzni, tulei, łączników stabilizatora. W raportach dotyczących Tesli to główny winowajca niezdanych przeglądów (Interia).
• Elektronika: bogatsze wyposażenie = więcej potencjalnych punktów awarii; błędy czujników i modułów potrafią „wyłożyć” badanie (Eska).
• Układ kierowniczy: podwyższone ryzyko w modelach z cięższą osią przednią i po flotowej eksploatacji, jak Mondeo (Interia).
• Hamulce i nadwozie: w Skodzie Scali wskazywane jako częste punkty kontroli; w EV hamulce rzadziej „ćwiczone” przez rekuperację też potrafią korodować (Interia).

• Młoda Tesla, twardy werdykt: entuzjazm przy odbiorze, niedowierzanie przy pierwszym przeglądzie – masa i elektronika nie wybaczają zaniedbań serwisowych (Auto Świat).
• Budżet kontra rzeczywistość: Dacia tania w zakupie, ale w statystykach 6–7 lat i dalej zbiera bolesne ciosy – kompromisy konstrukcyjne mają swój termin ważności (Interia).
• Niemieckie marki bez „tarczy”: w przekroju do 5 lat wysoko lądują także BMW i Volkswageny – stereotyp o bezawaryjności pęka przy danych (Auto Świat).
• Duster: hit sprzedaży, zimna ocena: kierowcy lubią, testerzy marudzą – noty ADAC (4,1) stawiają pytanie o koszt kompromisów (Auto Świat).
• Regres jakości: presja kosztowa i złożoność systemów podkopują reputację nowych aut – tak wygląda krajobraz 2025 r. (Rzeczpospolita – Moto).

2–3 lata: wychodzą wady wieku dziecięcego i błędy obsługowe. EV potrafią „oberwać” za masę i słabo „przepalone” hamulce.

3–4 lata: dochodzi zużycie eksploatacyjne. Flotowe przebiegi kompresują starzenie – zawieszenia i układy kierownicze częściej proszą o interwencję.

6–7 lat: kumulują się kompromisy materiałowe w budżetowych konstrukcjach. Jeżeli serwis był oszczędny, statystyka nie wybacza.

12–13 lat: eksploatacja przekracza trwałość wielu podzespołów. To etap, na którym „tanie w zakupie” bywa najdroższe w naprawie.

• Czytaj metryki we właściwym kontekście: TÜV = realne usterki na badaniu, ADAC = ocena całokształtu. Zawsze sprawdź kategorie wiekowe i rok publikacji (Interia, Auto Świat).
• EV 2–4 lata: zrób dokładną diagnostykę zawieszenia (luzy, amortyzatory, łączniki) i elektroniki (błędy modułów, aktualizacje). Jazda testowa z wybojami i hamowaniami.
• Budżet 6–7 lat: w Daciach dokładnie sprawdź zawieszenie, układ hamulcowy, korozję. Jeśli to auto flotowe – poproś o historię napraw i realny przebieg.
• Vany/premium do 5 lat: negocjuj gwarancję pogwarancyjną na zawieszenie i elektronikę. Zrób przegląd przedzakupowy na stacji kontroli, nie tylko w warsztacie.
• Interpretuj „wysokie odsetki” mądrze: 15–20% w młodych rocznikach to sygnał, by zwiększyć budżet na startowy serwis i selekcję egzemplarza, a nie automatycznie skreślać model.

Styl nie jeździ – ale sprzedaje. Kontrowersyjna stylistyka może ciąć popyt na rynku wtórnym i obniżać wartość rezydualną. Jeśli rozważasz auto o „trudnym” designie, zestaw twarde dane (TÜV, ADAC) z rankingami stylistyki z opiniotwórczych magazynów. Słaby odbiór + wysokie wskaźniki usterek = ryzyko podwójne.

• EV 2–4 lata: geometra zawieszenia; luzy na łącznikach i sworzniach; stan amortyzatorów; test hamulców po „odłączeniu” maksymalnej rekuperacji; skan błędów elektroniki; weryfikacja historii aktualizacji OTA.
• Budżet 6–7 lat (Dacia/Dokker/Duster): pełna ścieżka diagnostyczna; grubość tarcz i stan przewodów; punktowe ogniska korozji; zużycie zawieszenia tylnego; potwierdzony serwis okresowy.
• Rodzinny van/premium do 5 lat: kontrola pneumatyki/aktywnych amortyzatorów (jeśli są); przegląd modułów komfortu; test elektryki drzwi/przesuwów; pisemna gwarancja na podzespoły „drogie w razie W”.

Producenci mają trzy dźwignie: twardsze pakiety zawieszeń pod masę EV, aktualizacje oprogramowania stabilizujące elektronikę i programy serwisowe adresujące typowe usterki przed przeglądem. Do tego dochodzi dojrzewanie łańcuchów dostaw – mniej zamienników „na szybko”, więcej kontroli jakości. Jeśli te kroki wejdą w życie, wykresy 2026 powinny odbić.

• Najgorzej wypadają: młoda Tesla Model 3 (2–3 lata i „do 5 lat”), a w 3–4 latach Mondeo, Scala, S‑Max, Superb – to realne poważne usterki na przeglądach (Interia, Eska).
• Dacia dominuje w starszych rocznikach (6–7 i 12–13 lat) z bardzo wysokimi wskaźnikami usterek – tanio w zakupie, drożej „po latach” (Interia).
• ADAC 2024: słabe noty dla Duster (4,1) i małych miejskich (i10, Picanto) – to ocena całokształtu, nie tylko usterek (Auto Świat).
• Metodologia ma znaczenie: TÜV = awarie na badaniu, ADAC = testy ogólne. Zawsze porównuj roczniki i przekroje wiekowe.
• Dwa kroki, by obniżyć ryzyko: pełna diagnostyka zawieszenia/elektroniki + dodatkowa gwarancja na drogie podzespoły w autach do 5 lat.