Tunel średnicowy w Łodzi – kluczowy element modernizacji transportu kolejowego w Polsce, stoi obecnie w obliczu istotnych wyzwań budowlanych, które mogą opóźnić zakończenie projektu.
Tunel średnicowy pod Łodzią to inwestycja mająca długość około 7,5 km, która ma na celu usprawnienie ruchu kolejowego w centralnej Polsce, w szczególności na trasie Warszawa – Łódź – Wrocław. Przewidywane uruchomienie tunelu miało nastąpić w grudniu 2026 roku, jednakże w obliczu ostatnich wydarzeń, ten termin wydaje się być coraz bardziej nieosiągalny. Problemy podczas budowy, szczególnie te związane z bezpieczeństwem obiektów znajdujących się nad trasą tunelu, stanowią poważne wyzwanie dla wykonawców.
W ubiegłym roku, we wrześniu, doszło do zawalenia się ściany kamienicy przy alei 1 Maja, ulokowanej bezpośrednio nad drążonym tunelem. To incydent zmusił wykonawcę, Przedsiębiorstwo Budowy Dróg i Mostów (PBDiM), do zlecenia dodatkowych badań nieruchomości znajdujących się na trasie budowy – między aleją 1 Maja a przystankiem Łódź Śródmieście. Jak informuje Piotr Grabowski, rzecznik PBDiM, wstępne wnioski z badań potwierdziły, że wiele budynków na tym obszarze jest w stanie złym lub awaryjnym, co rodzi istotne pytania dotyczące dalszych działań.
Ekipa odpowiedzialna za budowę obecnie prowadzi inwentaryzację budynków wzdłuż trasy tunelu. „Pierwszy etap inwentaryzacji już zakończyliśmy, a uzyskane wyniki przekazaliśmy inwestorowi, czyli PKP PLK. Zawiera to zarówno informacje o stanie technicznym nieruchomości, jak i propozycje dotyczące technologii zabezpieczających”, mówi Grabowski, dodając, że wciąż prowadzone są badania w celu oceny, które budynki nadają się do remontu, a które do rozbiórki.
Kwestie bezpieczeństwa odgrywają kluczową rolę w dalszym procesie budowy. Rzecznik PBDiM zaznacza, że miejsce budowy uwzględnia nie tylko istniejące budynki, ale także te niezewidencjonowane, które mogą stanowić zagrożenie podczas drążenia tunelu. Badania obejmują szerszy obszar, a ich celem jest zapewnienie maksymalnego bezpieczeństwa zarówno dla robotników, jak i mieszkańców pobliskich obszarów.
Co więcej, inwentaryzacja uwzględnia także historię budynków, co może pomóc w identyfikacji ewentualnych nieprawidłowości konstrukcyjnych, które mogły znacząco wpływać na ich stabilność. Grabowski wskazuje na sytuację zawalonej kamienicy, której konstrukcja opierała się częściowo na ścianach sąsiednich budynków, co stawia pod znakiem zapytania bezpieczeństwo podobnych obiektów w obrębie trasy tunelu.
Decyzje dotyczące przyszłości kamienic znajdujących się nad trasą tunelu pozostają w gestii inwestora, PKP PLK. Na razie rozważane są różne opcje, w tym możliwa rozbiórka obiektów w najgorszym stanie technicznym. Przebieg dalszych prac będzie z pewnością monitorowany, a bezpieczeństwo mieszkańców oraz postęp budowy pozostaną priorytetami w tej kluczowej inwestycji.
